LIST BISKUPA PELPLIŃSKIEGO

Siostry i Bracia,

Bracia Kapłani,

Na dzisiejszą niedzielę abp Wojciech Polak, Prymas Polski, skierował do nas list, przygotowujący do beatyfikacji Czcigodnego Sługi Bożego kardynała Stefana Wyszyńskiego. W nawiązaniu do czytań mszalnych, Ksiądz Prymas przypomina o „dwóch niezwykle ważnych i cennych darach, jakie otrzymujemy od Boga. Są nimi sól i światło. Jedno i drugie jest niezbędne dla życia człowieka i przyrody, która go otacza. Sól przecież nadaje smak pokarmom i zachowuje je przed zepsuciem, światło natomiast ogrzewa  i oświeca. Słowo Boże zwraca jednak naszą uwagę na głębsze znaczenie tych darów. Obraz soli i światła to nauka jaką otrzymuje każdy z nas od Chrystusa. Jako Jego uczniowie nosimy w sobie jej niepowtarzalny „smak”. Naszym zaś zadaniem jest to, by nie zatrzymywać Chrystusowej nauki dla siebie, ale […] przenosić ją tam, gdzie życie utraciło swój smak i panuje ciemność. Dlatego tak ważne jest nasze codzienne zaangażowanie w głoszenie Ewangelii i dawanie o niej świadectwa”. Nadchodząca uroczystość beatyfikacji kardynała Stefana Wyszyńskiego jest właśnie dobrą okazją do dawania świadectwa wierze oraz do wielkiego dziękczynienia za osobę i dzieło Prymasa Tysiąclecia. Wielu pamięta jego przepowiadanie i niezłomną odwagę, a niektórzy z nas spotkali go osobiście. Był on i jest nadal dla nas wszystkich przykładem wierności Jezusowi i Jego Ewangelii. Warto w tej perspektywie wierności spojrzeć również na nasze życie.

Dla naszej diecezji jednym z wyzwań jest pogłębianie duszpasterstwa rodzin, młodzieży i ministrantów. Staramy się to uczynić przez coraz większe zaangażowanie kapłanów oraz wiernych świeckich – do czego również Was zachęcam – przez udział w formacji Domowego Kościoła, Szkoły Animatorów i Liderów, przez Seminarium Odnowy Wiary oraz innych wspólnot działających w parafiach. Szczególne znaczenie ma dla nas dobre przygotowanie młodzieży do sakramentu bierzmowania, stąd dwuletni okres pogłębiania wiary i doświadczenia chrześcijańskiego. Proszę, nie traktujcie tego czasu jako kolejnego obowiązku lub obciążenia, ale jako możliwość odkrycia na nowo własnej wiary, doświadczenia, że Jezus żyje i kocha. Temu mają służyć m. in. pielgrzymki, działania wolontariatu czy rekolekcje GPS, które proponują młodzieży Wasi duszpasterze. Po głębokiej modlitwie, analizie dotychczasowych doświadczeń oraz długim zastanawianiu się z duszpasterzami, podjąłem decyzję o przystępowaniu młodzieży do sakramentu bierzmowania, od nowego roku szkolnego, w pierwszej klasie szkoły ponadpodstawowej. W niektórych parafiach, o mniejszej ilości wiernych, gdzie sakrament dojrzałości chrześcijańskiej jest udzielany co dwa lata, będzie on obejmował także młodych w ostatniej klasie szkoły podstawowej. Ta zmiana ma na celu bardziej dojrzałe przeżycie bierzmowania i otwarcie się na łaskę sakramentalną.

Wśród wielu trudności, przed którymi stajemy jako rodzina diecezjalna, jest również widoczny spadek powołań do kapłaństwa. Tradycją Seminarium Pelplińskiego było kształcenie i formowanie licznych zastępów kapłańskich. Mury tej uczelni tętniły życiem i przepełnione były modlitwą młodych mężczyzn, mieszcząc w czasach diecezji chełmińskiej prawie trzystu kleryków. W katedrze pelplińskiej, z której wychodzą neoprezbiterzy, święconych było rocznie nawet kilkudziesięciu kapłanów. Obecnie, w Seminarium w Pelplinie na sześciu rocznikach jest łącznie tylko 44 alumnów. Ktoś mógłby powiedzieć, że zmieniają się czasy. I to prawda. Widzieliśmy to chociażby po zniszczonych murach seminarium, przykurzonej katedrze czy wymagających remontu innych budynkach w Pelplinie. Niezmienne jest jednak wołanie Chrystusa: „Pójdź za mną”, niezmienna jest Jego Miłość, niezmienna jest niezwykłość drogi kapłana, który każdego dnia może sprawić, że chleb staje się Ciałem naszego Boga, a wino Jego Krwią, niezmienna jest radość spowiednika, który grzesznikowi, w imię Trójcy Przenajświętszej, daje wolność, odpuszczając mu grzechy. Chwała i Miłosierdzie Boga są niezmienne. Może dzisiaj młodym ludziom po prostu brakuje odwagi, by żyć pełniej, oddając swoje życie na służbę Temu, który jest Dawcą Życia. Przyjmujemy wszyscy z pokorą ten nowy czas i traktujemy jako wezwanie do dawania prawdziwego świadectwa i oczyszczenia, do bardziej gorliwej modlitwy.

Głęboko wierzę, że łaska dobrego Boga, który jest hojnym dawcą, wstawiennictwo Najświętszej Maryi Panny, Matki Kapłanów i Wychowawczyni Powołań oraz nasza pokorna modlitwa i pełne gorliwości wołanie, zrodzą nowe zastępy gorliwych i świętych księży.

Kilka lat temu udało się nam zdobyć dofinansowanie ze środków europejskich na termomodernizację i renowację zabytkowych obiektów. Od tamtego czasu jesteśmy „w remontach”. Zmieniła się katedra – matka kościołów diecezji. W jej wnętrzu już nie wita nas przenikliwe zimno, gdyż zostało zainstalowane ogrzewanie. Wymienione zostały również ławki, posadzka w prezbiterium i ołtarz. Zamontowano nowe oświetlenie i wyremontowano zakrystię. Za jakiś czas będzie można wejść na poddasze, aby z drugiej strony zobaczyć sklepienie katedry i na ścieżce edukacyjnej zapoznać się z tajnikami jej budowania. Niesamowite i piękne dziedzictwo gotyku i cystersów przemawia do nas pełniej. Również kaplica Collegium Marianum, do której wchodzimy przez krużganki, uzyskała po remoncie nowe oblicze. Zapraszam Was serdecznie, przyjedźcie zobaczyć i ucieszyć się pięknem tych miejsc. W seminarium natomiast udało się wyremontować jedno skrzydło gmachu, które obecnie służy alumnom, a docelowo będzie domem dla starszych i schorowanych księży. Przygotowujemy się do remontu kaplicy seminaryjnej i czytelni. W innych częściach budynku trwają prace, od piwnic aż po dach - i jak to w każdym remoncie bywa, zawsze pojawia się coś niespodziewanego, co koniecznie trzeba jeszcze poprawić. Wszystkie zadania są też wykonywane zgodnie ze sztuką konserwatorską. Zakres jednak nieplanowanych wcześniej prac, a tym samym ich koszt, przekracza nasze możliwości.

W związku z powyższym zwracam się do Was Siostry i Bracia z prośbą o pomoc. Pomoc zarówno w wymiarze duchowym, jak i materialnym. Pamiętajmy o modlitwie w intencji powołań kapłańskich, ogarniajmy modlitwą kleryków, przygotowujących się do przyjęcia święceń i nie bójmy się wskazywać młodym ludziom drogi kapłańskiej jako sensownego życiowego wyboru. Postanowiłem również z moimi współpracownikami, aby kolekty z dwóch niedziel, zebrane w naszych parafiach, przeznaczyć na trwające remonty i prace w Pelplinie. Pierwsza zbiórka będzie miała miejsce w najbliższą niedzielę,  16 lutego, a druga 14 czerwca. Polecam je Waszej ofiarności i zapewniam, że każda pomoc jest dla nas ważna. Prawdopodobnie o to samo będę jeszcze prosił w przyszłym roku. Ośmielam się to czynić – jak wspomniałem – w imię naszej wspólnej odpowiedzialności za Kościół i jego przyszłość.

 Dziękuję za ofiary składane na utrzymanie świątyń parafialnych i za te, które zostaną złożone na renowacje i remont Katedry Pelplińskiej i Seminarium Duchownego. Wszystkim, którzy troszczą się o pielęgnowanie wiary i zachowanie chrześcijańskiego dziedzictwa dla następnych pokoleń z serca błogosławię w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.

Wasz biskup

+ Ryszard