W Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen. Jezu Chryste, Synu Boga i Człowieku, Odwieczny Panie wszechrzeczy i Królu wieków!

Jesteśmy tu, aby kontemplować Twoje Serce, gorejące miłością do Ojca i pełne miłosierdzia dla nas; aby pić z Twego Boskiego Serca – źródła życia i świętości, źródła wody żywej – które daje nam życie wieczne i staje się w nas źródłem życia dla innych. Jesteśmy tu, aby dziękować za łaskę przyłączenia do Twego Mistycznego Ciała przez Chrzest i za dar Ducha Świętego, który prowadzi nas do pełnej prawdy oraz za powierzenie nam tajemnicy Twojej zbawczej Miłości okazanej z krzyża w Sercu, z którego tryska krew i woda.

Patrzymy na Ciebie, Zbawicielu o przebitym Sercu! Tak bardzo ludzi umiłowałeś, a otrzymujesz, nawet od szczególnie umiłowanych, tylko oziębłość, obojętność i niewdzięczność. Pragniemy dziś wynagradzać za grzechy ludzkości, a także poszczególnych narodów, rodzin i osób. Chcemy Ci teraz wyrazić całą naszą wzajemność i odnowić poświęcenie każdego z nas Twojej Miłości. Obyśmy żyć mogli odtąd życiem pełniejszym poświęcenia, samozaparcia i miłości, której Serce Twoje tak pragnie. Aby tak się stało, prosimy Cię wraz z twoim sługą Janem Pawłem II : „Zostań z nami, Panie!”

Zostań z nami Serce Boże! Spotkali Cię nasi przodkowie na długiej drodze dziejów Kościoła w naszej Ojczyźnie, których umacniałeś Słowem i posługą Twoich Czcicieli. Zostań z nami na Trzecie Tysiąclecie, bo jesteś Drogą do Ojca. Zostań z nami w Twoim Słowie i w Eucharystii, bo pragniemy słuchać Twego Słowa, wypełniać je i karmić się Twoim Ciałem. Zostań w darze Twego Serca i Miłosierdzia. Zostań z nami Zbawicielu nasz, Głowo Kościoła i Królu serc naszych! Bądź naszą Mądrością, abyśmy się nie wstydzili Twego krzyża i umieli podejmować nasz własny, odpowiadając na Twoją Miłość naszą miłością ? okazywaną Tobie ukrytemu pod postacią Chleba ? oraz braciom i siostrom, zwłaszcza najbardziej potrzebującym. Bądź naszą Mocą, abyśmy nie pozwolili obrażać Imię Boże w ludzkich sercach, w życiu rodzinnym czy społecznym.

Ty Jesteś źródłem pokoju i pojednania! Twoje Serce pozostaje czytelnym znakiem Twojej niezwyciężonej miłości i niewyczerpanym źródłem pokoju. W Tobie mieszka cała pełnia bóstwa na sposób ciała. Twoje Serce, przebite włócznią na Golgocie, jest znakiem zupełnego daru z siebie, miłości ofiarnej i zbawiającej, która jest fundamentem przyjaźni z Ojcem w niebie i z ludźmi. Wobec Twej Niepokalanej Matki odnawiamy Akt Poświecenia się Tobie:

Jezu, Odkupicielu rodzaju ludzkiego! Dziś każdy z nas oddaje się Najświętszemu Sercu Twemu, aby jeszcze silniej zjednoczyć się z Tobą. Wielu nie zna Ciebie wcale, wielu odwróciło się od Ciebie, wzgardziwszy przykazaniami Twymi. Zlituj się nad jednymi i drugimi, o Jezu Najłaskawszy, i pociągnij wszystkich do świętego Serca Swego. Królem bądź nam, o Panie, nie tylko wiernym, którzy nigdy nie odstąpili od Ciebie, ale i synom marnotrawnym, którzy Cię opuścili. Spraw, aby do domu rodzicielskiego wrócili co prędzej i nie zginęli z nędzy i głodu. Króluj Tym, których albo błędne mniemania uwiodły, albo niezgoda oddziela; przywiedź ich do przystani prawdy i jedności wiary, aby rychło nastała jedna Owczarnia i jeden Pasterz. Użycz Kościołowi Twemu bezpiecznej wolności. Udziel wszystkim narodom spokoju i ładu. Spraw, aby ze wszystkiej Ziemi, od końca do końca, jeden brzmiał głos: Chwała bądź Bożemu Sercu, przez które stało się nam zbawienie. Jemu cześć i chwała na wieki. Amen.

Aktu tego dokonał ks. Kardynał Franciszek Macharski w Bazylice Najświętszego Serca Pana Jezusa w Krakowie, w Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa w Roku Jubileuszowym 2000.