Pierwszy sakrament jest nazywany „chrztem” z uwagi na główny obrzęd, w którym się dokonuje. „Chrzcić” (grec. baptizein) znaczy „zanurzyć, pogrążyć”. „Zanurzenie” w wodzie jest symbolem pogrzebania katechumena w śmierci Chrystusa, z której powstaje przez zmartwychwstanie z Nim jako „nowe stworzenie” (Ga 6,15).Sakrament chrztu jest nazywany również „obmyciem odradzającym i odnawiającym w Duchu Świętym” (Tt 3,5). Oznacza bowiem i urzeczywistnia narodzenie z wody i z Ducha Świętego. Chrzest jest pierwszym i najpotrzebniejszym sakramentem. Pierwszym – gdyż bez niego nie można przyjąć innych. Najważniejszym – gdyż jest podstawą całego życia chrześcijańskiego. Przez chrzest zostajemy wyzwoleni od grzechu pierworodnego oraz od osobistych win, gdy przejmujemy go jako dorośli i stajemy się przybranymi dziećmi Boga. Jednocześnie stajemy się członkami Chrystusa i Kościoła jako Mistycznego Ciała Chrystusa. Odtąd mamy prawo do nieba – do zbawienia wiecznego. Rodzice i chrzestni zobowiązani są do tego, aby zapewnić ochrzczonemu dziecku rozwój życia religijnego. W razie konieczności każdy człowiek może udzielić chrztu, pod warunkiem, że ma intencje uczynienia tego, co czyni Kościół, i poleje głowę kandydata wodą, mówiąc np: ” Marku ja ciebie chrzczę w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.”